Αρχαίοι χρόνοι 2
Ίβυκος ο Ρηγίνος
ἦρι μέν αἵ τε
Κυδώνιαι
μηλίδες ἀρδόμεναι
ῥοᾶν
ἐκ ποταμῶν, ἵνα
Παρθένων
κῆπος ἀκήρατος, αἵ
τ᾽ οἰνανθίδες
αὐξόμεναι σκιεροῖσιν
ὑφ᾽ ἕρνεσιν
οἰναρέοις
θαλέθοισιν· ἐμοί δ᾽ ἔρος
οὐδεμίαν
κατάκοιτος ὥραν.
†τε† ὑπό στεροπᾶς
φλέγων
Θρηίκιος Βορέας
ἀίσσων παρά
Κύπριδος ἀζαλέ-
αις μανίαισιν ἐρεμνός
ἀθαμβής
ἐγκρατέως πεδόθεν
†φυλάσσει†
ἡμετέρας φρένας
Μετάφραση
Την άνοιξη οι
κυδωνιές ανθίζουν,
ρουφούν το νερό
των ποταμών,
εκεί στον απάτητο
Νεραϊδόκηπο.
Κάτω από τα
ισκιερά αμπελόφυλλα
αρχίζουν να
γρομπιάζουν τα σταφύλια.
Ο Έρωτας ο δικός
μου δεν κοιμάται ολοχρονίς.
Βοριάς Θρακιώτης
σηκώνεται
από την Κύπριδα
και αστραποβολεί
αδίστακτος,
σκοτεινός λυσσομανά
και συνταράζει
την καρδιά μου σύρριζα.
(Μ. Ζ. Κοπιδάκης)
Επίσης ασχολήθηκαν επιστημονικά ο Αριστοτέλης και ο Ιπποκράτης